علی رضائیان نماینده استان لرستان در شورای عالی استان‌ها  در گفت و گویی در مورد عدالت آموزشی با بیان اینکه تأثیر ۵۰ درصدی معدل بر کنکور، باعث می‌شود، دانش‌آموزان مناطق محروم، بیش از پیش متضرر شوند، گفت: مجلس شورای اسلامی چند هفته قبل مصوب کرد تا این موضوع فعلا اجرایی نشود و شیوه برگزاری کنکور به قبل از ۱۴۰۰ بازگردد اما این مصوبه توسط شورای نگهبان پذیرفته نشد و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی که همان افزایش تأثیر معدل بر کنکور است، ملاک عمل قرار گرفته است.

وی افزود: برگزاری کنکور به این شیوه به دلیل توزیع ناعادلانه امکانات و فرصت‌های آموزشی، به ضرر دانش‌آموزان مناطق محروم است چرا که در این مناطق به دلیل فقر اقتصادی و کمبود امکانات، خانواده‌ها نمی‌توانند چندان بر روی آموزش فرزندان خود سرمایه‌گذاری کنند و از آنجا که امتحانات نهایی تابع شرایطی چون کلاس آموزشی و کتاب‌های کمک آموزشی و غیره است، این دانش‌آموزان خانواده‌های دهک‌های بالا و شهرهای بزرگ هستند که می‌توانند در این زمینه موفق‌تر باشند.

عضو شورای عالی استان‌ها خاطرنشان کرد: هر چند در کنکور هم این وضعیت و توزیع ناعادلانه امکانات را مشاهده می‌کنیم که بررسی دهک‌های اقتصادی و مدارس خاص رتبه‌های برتر کنکور در سالیان اخیر، شاهدی بر این مدعا است اما باز در کنکور، سهمیه مناطق محروم می‌توانست، مقداری این وضعیت را جبران کند اما با ملاک‌های فعلی، این موضوع هم کمرنگ شده است.

رضائیان اظهار داشت: اگر قرار بر افزایش سهم معدل است، سهمیه مناطق محروم در پذیرش رشته‌های دانشگاهی افزایش یابد و از سوی دیگر، دولت در مناطق محروم مراکز و مدارس شبانه‌روزی را تقویت کند، نه اینکه مدرسه شبانه‌روزی داشته باشیم اما دانش‌آموزان از امکانات و خوابگاه و غذای مناسبی برخوردار نباشند.

وی با گریز دوباره‌ای به موضوع رتبه‌های برتر کنکور سراسری در سالیان اخیر، عنوان کرد: همان‌گونه که اشاره کردم اکثر رتبه‌های برتر کنکور در مدارس خاص مانند غیردولتی، تیزهوشان و نمونه دولتی تحصیل کرده‌اند و بسیاری از آن‌ها نیز متعلق به دهک‌های بالا اقتصادی هستند و این یک هشدار برای مسئولان آموزشی کشور است و آموزش نباید به سوی طبقاتی شدن حرکت کند چرا که تشدید محرومیت باعث تضعیف کشور می‌شود و تبعات اجتماعی به دنبال دارد.

نماینده استان لرستان در شورای عالی استان‌ها، بیان کرد: یکی دیگر از مسائلی که در زمینه عدالت آموزشی باید به آن پرداخته شود، توزیع نامناسب مراکز آموزشی و دانشگاه‌ها در کشور است، برای مثال بیشترین دانشگاه‌های مادر در تهران وجود دارد.

وی افزود: در چند سال گذشته مراکزی چون دانشگاه‌های پیام نور یا مراکز آموزش عالی در شهرستان‌ها ایجاد شد که این مراکز آموزش عالی به نوعی دانشگاه‌های اقماری مراکز استان‌ها هستند و مستقل نیستند و ردیف بودجه مستقلی هم ندارند.

رضائیان در پایان، تصریح کرد: علاوه بر تقویت دانشگاه‌های مراکز استان، بهتر آن است تا مراکز آموزش عالی که وابسته به مراکز استان‌ها هستند، مستقل و دارای ردیف بودجه خاص خود شوند.

پایان پیام/